به‌گزارش میراث آریا، با پایان بیش از چهار دهه کاوش‌های باستان‌شناسی در شهر باستانی مایا به نام کاراکول (واقع در منطقه بلیز در مکزیک)، پژوهشگران دانشگاه هوستون به سرپرستی آرلن و دایان چیس موفق به کشف آرامگاهی متعلق به اولین فرمانروای این شهر، تِ ک’آب چااک (Te K’ab Chaak، در زبان مایا به معنی «خدای باران شاخه درخت») شدند.
این نخستین آرامگاه شناخته شده فرمانروایی با هویت مشخص در کاراکول است، قبر متعلق به فرمانروایی که در سال ۳۳۱ میلادی به تخت نشست و بنیان‌گذار دودمان پادشاهی در این شهر بوده است. این قبر بسیار مجلل و پر از اثار باستانی است: یازده ظرف سفالی، لوله‌هایی از استخوان منقوش، جواهرات یشمی، ماسک موزاییکی یشمی، صدف‌های اقیانوس آرام و دیگر مواد تجملی، نشان از جایگاه والا و ثروت او دارد.
محل آرامگاه در بخش شمال‌شرقی آکروپولیس کاراکول و در پایین پای بنای یادبود خانواده سلطنتی قرار دارد. دیواره‌های داخلی قبر با مینرالی قرمز رنگ (سینبار) پوشانده شده‌اند، موادی که در آیین‌های تشریفاتی مایا برای اشراف و سلطنت به‌کار می‌رفت. جمجمه بدون دندان و آثار استخوانی باقی‌مانده نشان می‌دهد که فرمانروای کاکا در سن بالا درگذشته است، حدود ۱۶۰۰ سال پیش و با قدی در حدود ۱٫۷ متر.
آثار به‌دست‌آمده از این قبر و دیگر تدفین‌های هم‌عصر، گویای پیوستگی فرهنگی و سیاسی میان کاراکول و شهر متمدنِ تئوتیهواکان در مکزیک مرکزی است، حتی پیش از آن که سنت «انتردا» (ورود) رسمی در ۳۷۸ میلادی رخ دهد. این امر نشان‌دهنده تعاملات دیپلماتیک و مراسمی گسترده در سطح مایا و فرامنطقه‌ای است.
کشف این آرامگاه حاوی مدارک ملموس از آغاز دودمان و ساختار تشکیلات سیاسی در کاراکول است و پژوهشگران را قادر می‌سازد نگاهی دقیق‌تر به منشا قدرت، آیین‌ها، و تعاملات بین‌منطقه‌ای مایا در دوران کلاسیک اولیه داشته باشند.
پس از رونق اوج معماری، جمعیتی حدود صد هزار نفر را در چنان شهری جنگلی، این آرامگاه پایه‌ای برای درک بیشتر دنیای سیاسی و فرهنگی آن دوران فراهم می‌آورد. تحقیقات باستان‌شناسی نشان داده‌اند که «کاراکول» زمانی بیش از ۱۷۷ کیلومتر مربع وسعت داشته و دارای جاده‌های سنگ‌فرش‌شده، ساختمان‌ها و سازه‌های یادبود بوده که از جمله آن‌ها به هرم «کانا» (Caana) با ارتفاع ۴۳ متر می‌توان اشاره کرد کههنوز یکی از بلندترین ساختمان‌های بلیز به شمار می‌آید.
این کشف نخستین آرامگاه فرمانروایی شناسایی‌شده در کاراکول پس از حدود ۴۰ سال کاوش است و نقش کلیدی در بازآفرینی تاریخ اولیه دودمان مایا دارد. آرامگاهی با غنای فرهنگی و اقتصادی، گواه ارتباطات قدرتمند با مراکز ماورای منطقه است. این یافته، درک ما را از ساختارهای سیاسی، مراسم تشریفاتی و شبکه‌های تجاری مایا در سالیان اولیه گسترش می‌دهد.
انتهای پیام/
